کشوری در قفقاز است که پایتخت آن شهر تفلیساست ، گرجستان کشوری است که در منطقه اوراسیا قرار دارد که مرز میان اروپا و آسیا است. گرجستان در میانه و غرب قفقاز جنوبی (ماورای قفقاز) واقع شده است و از شمال با فدراسیون روسیه، از شرق با جمهوری آذربایجان، از جنوب با ارمنستان، و از جنوب غربی با ترکیه هم مرز است و در غرب هم با دریای سیاه همسایه است.
گرجستان کشوری کوهستانی و پرباران می‌باشد که پهناوری آن ۶۹٬۷۰۰ کیلومتر مربع (۱۲۱ام) است و جمعیت آن ۶/۴ میلیون تن (آمار ۱۳۸۷) می‌باشد. بیشتر مردم گرجستان مسیحی هستند و ۸۴ درصد آنان از نژاد گرجی هستند که به زبان گرجی سخن می‌گویند، این زبان خط ویژه خود را دارد.

گرجستان تاریخ و فرهنگ پربار و کهنی دارد و از نخستین کشورهایی است که مسیحیت را به عنوان دین رسمی کشور برگزید (در سده‌های چهارم و پنجم میلادی). تاریخ و فرهنگ گرجستان با ایران مشترکات بسیاری دارد چراکه این کشور مدتها جزئی از ایران بوده است. در دوره صفویه، مادر بیشتر شاهان، گرجی بودند و گرجی‌ها در بسیاری از مناصب کشوری و لشکری حضور داشتند. در سال ۱۱۹۲ هجری خورشیدی (۱۸۱۲ میلادی/۱۲۲۸ قمری) طبق پیمان‌نامه گلستان، گرجستان رسماً از ایران جدا شد و به خاک روسیه تزاری پیوست. گرجستان در دی ۱۳۷۰ (دسامبر ۱۹۹۱) از شوروی اسقلال یافت.
نام بین‌المللی گرجستان، جرجیا (Georgia) می‌باشد که در بیشتر جهان به این نام خوانده می‌شود. این کشور دارای دو جمهوری خودمختار آبخازیا و اوستیای جنوبی (به گرجی: منطقهٔ تسخینوالی) است که در شمال کشور و در همسایگی روسیه هستند و اکنون این دو منطقه با پشتیبانی روسیه اعلام استقلال کرده‌اند.
حکومت گرجستان، جمهوری دموکراتیک و سکولار است. رئیس جمهور کنونی کشور میخائیل ساکاشویلی است که رابطه نزدیکی با غرب دارد و خواهان عضویت گرجستان در ناتو و اتحادیه اروپا می‌باشد. و با روسیه برسر دو جمهوری خودمختار آبخازیا و اوستیای جنوبی - به ویژه پس از جنگ سال ۱۳۸۷ - اختلافات فراوانی دارد.
مردم گرجی کشورشان را "ساکارتْوِلو" (საქართველო) می‌خوانند و خودشان را "کارتوِلِبی" (ქართველები) و زبان‌شان را "کارتولی" (ქართული) می‌نامند. نام بین‌المللی گرجستان، جرجیا (Georgia) می‌باشد که در بیشتر جهان به این نام خوانده می‌شود. البته در کشورهای دارای زبان‌های ایرانی و ترکی با همان نام "گرجستان" خوانده می‌شود. همچنین گرجستان به زبان روسی "گروزیا" (Грузия) نامیده می‌شود.
البته جرجیا (Georgia) نام یکی از بزرگترین و زیباترین ایالات آمریکا است که مرکز آن آتلانتا می‌باشد. همچنین جرجیا به عنوان یک نام لاتین در بین دختران و پسران اروپایی و آمریکایی استفاده می‌شود و نام گرج یا گرجی نیز در زنان ایرانی به چشم می‌خورد.

جغرافی

گرجستان ازشمال با روسیه -غرب با دریای سیاه-شرق آذربایجان و از جنوب با ارمنستان و ترکیه هم مرز است.

طبیعت گرجستان گوناگون است: این جمهوری با نواحی ناهموار مشخص می‌شود و دو سوم آن کوهستانی است؛ بلندترین قله این کشور با بلندی ۵۰۶۹ متر بر فراز کوه شخارا قرار دارد. گرجستان غربی دارای اقلیم مرطوب جنب مداری است، در حالی که در گرجستان شرقی خشک یا معتدل مرطوب است. منابع طبیعی جمهوری شامل زغال سنگ، نفت، منگنز، فلزات غیرآهنی و معادن غیرفلزی است. از آب رودخانه‌های گرجستان در تولید برق و آبیاری زمین‌های کشاورزی نیز استفاده می‌شود.

سرزمین گرجستان از نظر اقلیمی منحصر به فرد است، یعنی هر چهار فصل سال دیده می‌شود به طوری که در یک زمان در کناره‌های دریای سیاه هوای تابستانی در میان نخل های بلند و همیشه سبز حکم فرماست؛ در تپه ماهورهای پایکوهی، رویش علف‌های تازه و گل‌های بهاری، همچنین در کوهستان، مه غلیظ همچون ابری که با ریزش برف و باران همراه‌است وجود دارد.

اما قلل قفقاز بزرگ همچون قازبکی و سایر کوه‌ها، از برف ضخیم پوشیده شده‌اند. در مجموع آب و هوای گرجستان تابعی است از موقعیت جغرافیایی این سرزمین، توده‌های هوای اشباع شده از بخارات آب دریای سیاهاز سمت غرب وارد دالان قفقاز و در گرجستان غربی باعث بارندگی متناوب می‌شود و با از دست دادن نسبتی رطوبت از رشته کوه‌های سورامی، مسختی و ارسیانی وارد گرجستان شرقی می‌شود.

شاید به همین دلیل است که گرجستان شرقی بارندگی کمتری را دریافت می‌کند و آب و هوای آن خشک تر است.

مردم

جمعیت گرجستان در سال ۱۳۸۷، ۴/۶۳۰/۰۰۰ تن بوده است، که ۸۳/۸ درصد آنان از نژاد گرجی بوده اند که به زبان گرجی صحبت می‌کنند، این زبان دارای خط ویژه خود می‌باشد. سایر نژادهای ساکن در گرجستان؛ آذری، روسی، آبخازی، و اوستیایی هستند.
سال نو سنتي
14 ژانويه آغاز سال نو ميلادي است. اين ادعا البته  بر اساس يك تقويم قديمي است كه مبناي محاسبه آن گاه شماري يولياني نام دارد. در گرجستان هرچند بطور رسمي اول ژانويه آغاز سال نو ميلادي محسوب ميشود ولي اكثر مردم روز چهاردهم ژانويه را نيز جشن ميگيرند.  كليساي ارتودكس  اينروز را عيد محسوب ميكند و مراسم دعاي گروهي در كليساي جامع برگزار ميشود.  14 ژانويه تعطيل رسمي نيست و  برخي به آن، روز سال نو غير رسمي يا سال نو مدني هم ميگويند.

میزان جمعیت روستایی کشور گرجستان در سال ۲۰۰۱ میلادی، ۴۴٪ از کل جمعیت این کشور بوده‌است. این رقم در سال ۱۹۸۰ میلادی،۴۸٪ بوده‌است که بر این اساس نرخ جمعیت روستایی روند نزولی داشته‌است. نرخ رشد سالانه جمعیت روستایی بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۱ میلادی، ۰٫۱- بوده‌است.

جمعیت شهری این کشور در سال ۲۰۰۱ میلادی، ۳٬۱۰۰٬۰۰۰ تن (۵۷٪) بوده‌است. این رقم در سال ۱۹۸۰۰ میلادی، ۲٫۶۰۰٫۰۰۰ تن (۵۲٪) اعلام گردیده‌است.

ردیف	شهر	جمعیت
1	تفلیس	۱,۱۵۲,۵۰۰
2	کوتایسی	۲۱۰,۵۰۰
3	باتومی	۱۸۰,۰۰۰
4	روستاوی	۱۱۶,۷۸۶
5	زوگدیدی	۷۵,۹۰۰
6	گوری	۴۹,۵۰۰
7	پوتی	۴۷,۹۰۰

تقسیمات کشوری واداری

کشور گرجستان به 8 استان یک منطقه خودمختار اوستیای جنوبی و دو جمهوری خودمختار سوخومی و آبخازی تقسیم شده است. البته اوستیای جنوبی و آبخازی اعلام استقلال کرده اند و توسط روسیه و نیکاراگوئه به رسمیت شناخته شده اند.

نوع حکومت این کشور جمهوری دموکراتیک است.

تاریخچه

ین کشور پس از اسلام در دوره‌های صفویه و افشاریه نیز جزئی از ایران بوده‌است. در دوره صفویه، مادران بسیاری از شاهان، از مردم گرجی بوده‌اند و گرجی‌ها در بسیاری از مناصب کشوری و لشکری حضور داشتند. در دوره زندیه به دلیل از میان رفتن مرکزیت سیاسی ایران، هراکلیوس حاکم گرجستان ابتدا اعلام استقلال کرد و پس از چندی خود را زیر پوشش روسیه تزاری قرار داد.آقا محمد خان قاجار پس از به قدرت رسیدن به قفقاز لشکر کشید و تفلیس را تسخیر کرد. پس از فتح شهر ۱۵ هزار تن از مردم بیگناه را کشت و خانه‌ها و کلیساها را نیز خراب کرد و دهها هزار گرجی را به اسارت گرفت. این رخداد سبب تنفر شدید مردم گرجستان از ایران شد و یکی از زمینه‌های معنوی جدایی گرجستان از ایران گشت. در زمان فتحعلی شاه قاجار و پس از شکستهای پیاپی سپاه ایران به فرماندهی عباس میرزا از روسیه تزاری و در پی پیمان نامه گلستان، گرجستان رسما از ایران جدا شد و ضمیمهٔ خاک روسیه شد. از آن زمان زبان روسی به عنوان زبان رسمی گرجستان در مدارس و ادارات اجباری گردید.

در آذر ۱۳۷۰ (دسامبر 1991) گرجستان رسما از شوروی استقلال یافت وزبان گرجی زبان رسمی کشور شد. پس از استقلال گرجستان، ادوارد شوارنادزه وزیر خارجه پیشین شوروی، به عنوان نخستین رییس جمهور کشور برگزیده شد. گرجستان از همان زمان برسر جمهوری‌های خودمختار اوستیای جنوبی و آبخازیا با روسیه اختلاف داشت، چرا که روسیه اجازه نمی‌داد که گرجستان، حاکمیت خود را در این دو منطقه اعمال کند.

ولی به دلیل ضعف گرجستان و نیز نزدیکی دولت وقت - به ویژه شخص شواردنادزه - به روسیه، این کشور تن به مصالحه با روسیه داد و پذیرفت که در امور جمهوری‌های خودمختار اوستیای جنوبی و آبخازیا دخالت نکند و با حضور نیروهای روسی در این دو منطقه مخالفتی نداشته باشد.

اما پس از انقلاب رز (رنگین/مخملی) در سال ۱۳۸۲ در گرجستان که با پشتیبانی امریکاصورت گرفت و منجر به برکناری دولت متمایل به روسیه و روی کارآمدن دولت غربگرای میخاییل ساکاشویلی شد، اوضاع سیاسی این کشور دگرگون شد. دولت جدید سیاست دوری از روسیه و نزدیکی به غرب (به ویژه آمریکا) را در پیش گرفت. همچنین این کشور خواهان عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو  شد.

فرهنگ

گرجستان در حد فاصل اروپا و آسیا قرار گرفته است و تاثیر این موقعیت جغرافیایی در شکل گیری تمدن مردم گرجستان تبلوری از نفوذ فرهنگ های شرقی و غربی است. در روزگاران کهن، ساکنان این کشور با مناطق همجوار خود فرهنگ واحدی تشکیل می دادند که به فرهنگ «کورا-ارس» معروف بود.

شرایط مناسب و مستعد جغرافیایی و اقلیمی گرجستان ، قرار گرفتن در بین دو قاره اروپا

و آسیا و دو حوضه ی دریایی بزرگ دریای سیاه ودریای خزر، و نیز واقع شدن آن در مرز دو حوزه دینی مهم اسلا  م و مسیحیت جب شده است تا این کشور از بامداد تاریخ تا کنون مورد توجه جهانیان و محل مواجه تمدن ها و فرهنگ ها باشد. در قرن های گذشته و علی الخصوص قرن های ۱۲ و ۱۳ میلادی، یکی از مهم ترین مراکز فرهنگی به شمار می آمده است.

رجال گرجی در دوره اتحاد جماهیر شوروی، در مقایسه با سایر جمهوری های اطراف، از اهمیت بیشتری در امور فرهنگی و سیاسی برخوردار بودند.استالین رهبر شوروی سابق، یک فرد گرجی بود. شوارنادزه وزیر امور خارجه شوروی،روستاولی، چاوچاوادزه و چندین تن دیگر از ادیبان و دانشمندان گرجی نام های آشنایی در قلمرو شوروی سابق و نیز در مقیاس های جهانی هستند. مکاتب علمی گرجستان از شهرت جهانی برخوردار است. نیکولوز موسخلیشویلی از جمله کسانی است که مکتب علمی خاصی را بنیاد نهاده است. وی بنیانگذار مکتب تئوری «ریاضی ارتجاع» (Elasticiti) در زمان اتحاد جمهوری های شوروی است

 ادیان

بر اساس آمار سال ۲۰۰۲ میلادی، اکثر مردم گرجستان، (حدوداً ۷۰٪)، مسیحی بوده و پیرو کلیسای ارتودوکس گرجستان هستن. بعد از مسیحیان،مسلمانان  بزرگترین اقلیت دینی این کشور محسوب می‌شوند. جمعیت مسلمانان را آذری‌ها و دیگر اقوام ساکن در این کشور از جمله آبخازی تشکیل می‌دهند.

کلیسای سامبا در گرجستان دومین کلیسای بزرگ جهان است.

 نژاد و قومیت

کشور گرجستان از قومیت‌های مختلفی از جمله: گرجی: ۷۰٫۱٪، ارمنی: ۸٫۱٪، روسی: ۶٫۳٪، آذری: ۵٫۷٪، اوستیایی: ۳٪، آبخازیایی: ۱٫۸٪ و دیگر قومیت‌ها ۵٪ تشکیل شده‌است.

گرجی ها بزرگترین قوم گرجستان بوده و در تمام این کشور پراکنده‌اند و قدرت مرکزی در اختیار آنان است.

اقتصاد

کشور گرجستان به دلیل برخورداری از امتیازاتی مانند موقعیت جغرافیایی و آب و هوای مناسب، دارای کشاورزی پیشرفته، معادن، بهره برداری از صنایع و صنعت گردشگری از ثروتمند ترین جمهوری‌های شوروی سابق به شمار می‌آمد. و مردم آن از استاندارد زندگی بالایی برخوردار بودند. اما پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی، وقوع جنگ‌های داخلی از سال ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۴ میلادی، اقتصاد گرجستان را به عنوان یک کشور تازه استقلا یافته با بحرانی شدید مواجه ساخت.

در بخش کشاورزی مهم ترین محصولات این کشور چای-مرکبات-غلات-نباتات صنعتی-سیب زمینی-سبزیجات و نباتات علوفه ا<